บรอดเวย์นิทรา

นิวยอร์ค ได้ฉายาว่า “มหานครที่ไม่เคยหลับไหล” เป็นศูนย์กลางธุรกิจของโลกที่เต็มไปด้วยพลังในยามกลางวัน เมื่อถึงยามค่ำคืนแสงสีเสียงแห่งความบันเทิงและการกินดื่มที่ไม่เคยหยุด ทำให้ชีพจรของนิวยอร์คตื่นตลอดเวลา

แต่สิ่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ก็เกิด เมื่อเกิด COVID-19 อันเป็นเหตุให้นิวยอร์ค ต้องหยุดพักเพื่อรักษาร่าง รักษาชีวิตผู้คนให้ดีที่สุด

หนึ่งในสัญลักษณ์สำคัญของมหานครนิวยอร์คคือ โรงละครบรอดเวย์ ซึ่งนำเสนอมิวสิคัลที่ดึงดูดผู้คนจากทั่วโลกให้มาชม และทำให้ผลงานมิวสิคัลที่ได้รับความนิยมสามารถเปิดการแสดงได้หลายพันรอบ และบางเรื่องแม้จะยังมีผู้ชมอยู่พอสมควร ก็ตัดสินใจอำลาโรงไปเพราะความล้า จากการที่นักแสดงทั้งตัวนำและตัวรอง แสดงมานับสิบปี

มิวสิคัลเช่น “ The Phantom of the Opera” แสดงอย่างต่อเนื่อง 12,718 รอบ  “ Chicago” 9,043 รอบ  “ The Lion King” 8,647 รอบ และ “ Cats” เปิดแสดง 7,485 รอบ และอีกหลายสิบเรื่อง ที่จะเปิดแสดงต่อไปอีกนาน หากไม่เกิดการระบาดของโควิด-19

Andrew Cuomo ผู้ว่าการรัฐนิวยอร์ค สั่งปิดโรงละครบรอดเวย์ทั้งหมดในวันที่ 12 มีนาคม 2020 ในขณะที่มีโชว์เปิดการแสดงในโรงละครต่างๆ กว่า 31 เรื่อง และกำหนดที่จะอนุญาตให้เปิดการแสดงในโรงละครบรอดเวย์ ที่นั้นถูกเลื่อนออกไปเรื่อยๆ ตามสถานการณ์โควิดที่ไม่มีความแน่นอน และได้มีการประกาศอย่างแน่นอนว่า โรงละครบรอดเวย์จะไม่มีการแสดงไปจนถึง 3 มกราคม 2021

โรงละครในย่านบรอดเวย์ และในย่านต่อเนื่อง มีมากกว่า 40 โรง มีการจ้างงานเฉพาะฝ่ายโปรดัคชั่น นักดนตรีและนักแสดงนับแสนคน พวกเขาเหล่านี้ต่างมีความมั่นคงทางการเงินต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นระดับของรายได้และการได้รับเงินชดเชยจากประกันสังคมและเงินช่วยเหลือ

กลุ่มอาชีพนักแสดงละครบรอดเวย์หน้าใหม่ คือกลุ่มที่ได้รับผลกระทบทั้งในแง่เศรษฐกิจและอารมณ์หนักที่สุด กว่าที่จะได้งานบนเวที ต้องผ่านการออดิชั่นนับร้อยครั้ง และต้องฝึกทักษะทั้งการเต้น การร้องเพลง การแสดงตลอดเวลา การดูแลสุขภาพเป็นวินัยที่บกพร่อมไม่ได้เลย เพราะอาชีพการแสดงละครเวทีนั้น แทบไม่มีวันหยุด และเมื่อได้งานแล้วจะต้องแสดงต่อเนื่องไปยาวนาน นักแสดงซึ่งเพิ่งผ่านการออดิชั่นก่อนโควิด-19 และชีวิตเพิ่งก้าวข้ามจากความฝันสู่ความสำเร็จที่จับต้องได้จริงๆ แต่แล้ว โควิด-19 ก็ดับทั้งความฝันและความจริงอย่างไม่ปราณี

สำหรับนักแสดงทั่วไป ที่ไม่ใช่ดารานำ เมื่อเริ่มได้งานอาจมีรายได้ ในช่วง $48,130 ต่อปี และขยับขึ้นตามประสบการณ์และมีรายได้เพิ่มขึ้นเป็น $54,000 ต่อปี นักแสดงจำนวนหนึ่ง ยังไม่ได้ยึดอาชีพการแสดงเต็มเวลา เพราะยังไม่มีความมั่นคงทางอาชีพ จึงมีงานประจำ หรือทำงานอื่นช่วยเพิ่มรายได้ ทั้งงานออฟฟิส งานสอนพาร์ทไทม์ หรือทำงานในร้านอาหารและโรงแรม เมื่อสถานภาพเป็น “คนทำงานอิสระ” ผลกระทบจึงสาหัส เพราะไม่มีงานแสดง ไม่มีงานพาร์ทไทม์ และไม่มีสวัสดิการใดๆ

นอกเหนือจากการสูญเสียรายได้ จากการแสดงต่างๆ ที่ต้องปิดตัว ที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์แล้ว “บรอดเวย์นิทรา” สร้างความวุ่นวายให้กับทุกฝ่ายในอุตสาหกรรม ทั้งการประกันความสูญเสีย สัญญาระหว่างผู้ผลิตละครกับนักแสดงและฝ่ายโปรดัคชั่น การต่อรองของสหภาพแรงงาน การเรียกร้องเงินชดเชย การคืนเงินค่าบัตรชมการแสดงให้กับผู้ซื้อบัตร ผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับค่าลิขสิทธิ์ผลงาน การประกันสุขภาพและความปลอดภัย และถึงแม้ปัญหาเหล่านี้ จะทำการตกลงและแก้ไขกันได้แล้ว เมื่อบรอดเวย์ลืมตาตื่นอีกครั้งในปี 2021 ความท้าทายอันยิ่งใหญ่ก็ยังรออยู่

ไม่มีเมืองไหน ประเทศไหน ที่มีอุตสาหกรรมละครเวที เกรียงไกรเท่านิวยอร์ค ในแต่ละปี บรอดเวย์ต้อนรับผู้ชมจากทั่วโลกถึง 14 ล้านคน 38% เป็นผู้ชมที่อาศัยหรือทำงานในนิวยอร์คและเขตใกล้เคียง ผู้ชม 63% เป็นนักท่องเที่ยว โดยมาจากรัฐอื่นๆ ในสหรัฐอเมริกา 48% และจากประเทศต่างๆ 15% ผู้ชมกว่า 40% มีอายุมากกว่า 40 ปี และจากผู้ชมทั้งหมด 66% เป็นเพศหญิง

โชว์ต่างๆ ที่ได้กำหนดเปิดการแสดงไว้ก่อนโควิด-19 อาจต้องเปลี่ยน แผนการตลาดในการเรียกผู้ชมให้กลับมายังบรอดเวย์ให้เร็วที่สุดก็ต้องเปลี่ยนไป โดยอ้างอิงตัวเลขเชิงสถิติต่างๆ และเมื่อการแสดงของบรอดเวย์นั้น พึ่งผู้ชมที่เป็นนักท่องเที่ยวเป็นหลัก ความท้าทายของบรอดเวย์ จึงผูกอยู่กับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวอย่างเหนียวแน่น เพราะยอดขายบัตรชมละครบรอดเวย์พึ่งการท่องเที่ยวนิวยอร์ค และการท่องเที่ยวนิวยอร์คพึ่งละครบรอดเวย์